warunkowanie klasyczne
warunkowanie klasyczne – uczenie, w którym bodziec pierwotnie obojętny staje się bodźcem kluczowym powiązanym z danym zachowaniem. Ten typ warunkowania powiązany jest z odruchami bezwarunkowymi z układu autonomicznego, a bodziec warunkowy i bezwarunkowy wywołują taką samą reakcję. Pierwsze eksperymenty nad warunkowaniem tego rodzaju przeprowadził Iwan Pawłow (np. wydzielanie śliny na dźwięk dzwonka). Stąd czasem mówi się o warunkowaniu pawłowowskim.
Por także warunkowanie instrumentalne.
Kurs: Człowiek –układ nerwowy i narządów zmysłów (4.3.)
« Powrót do Słownika