datowanie izotopowe
datowanie izotopowe – metody datowania bezwzględnego wieku próbek (w biologii – szczątków, skamieniałości, skał). Oparte są na proporcji pomiędzy wyjściową zawartością danego izotopu promieniotwórczego a obecną (proporcja ta jest zależna wyłącznie od czasu rozpadu!). Wyjściową zawartość izotopu oblicza się poprzez zsumowanie reszty nierozpadniętego izotopu promieniotwórczego oraz produktu jego rozpadu. Warunkiem poprawności badania jest utrzymanie układu zamkniętego w czasie trwania rozpadu (z wyjątkiem metody radiowęglowej).
Do metod datowania izotopowego zalicza się, m.in. datowanie radiowęglowe (węgiel-14 w azot-14), datowanie uranowo-torowe i datowanie potasowo-argonowe (potas-40 w argon-40).
Kurs: Naukowe podstawy biologii (3.4.) (3-letnie liceum)
Kurs: Naukowe podstawy biologii (3.4.) (4-letnie liceum)
Kurs: Ewolucjonizm
Por. także – okres połowicznego rozpadu