ektopasożyt

ektopasożytpasożyt przyczepiony do zewnętrznej powierzchni ciała gospodarza lub przebywający w jamach komunikujących się ze środowiskiem zewnętrznym (np. jamie gębowej, jamie skrzelowej), zatem nie tracący kontaktu ze środowiskiem zewnętrznym. Żywi się płynami ustrojowymi lub elementami pokrycia ciała gospodarza.

Przykłady: pchły, pijawki, kleszcze, świerzbowce, wszoły, kanianka (roślina!).

Uwaga: ektopasożyty mają różne przystosowania, np. specjalnie zbudowane narządy umożliwiające pobieranie pokarmu (ssawki, przylgi) i swoiste substancje przeciwdziałające krzepnięciu pobieranych substancji.

Ważne: wiele pasożytów zewnętrznych to wektory chorób zakaźnych (kleszcze, komary, muchy).

(gr. ektós – na zewnątrz)

Krótko: pasożyt, który żywi się na zewnętrznej warstwie gospodarza.